W Polsce bardzo często możemy spotkać się z rumiankiem pospolitym (lekarskim) lub bezpromieniowym (rośnie jako chwast). Pomimo tego, że rumianek znany jest od bardzo dawna, jest bardzo niedoceniany przez współczesnych. Rumianek jest rośliną jednoroczną. Ma wysoką i rozgałęzioną łodygę, osiągającą nawet 50 centymetrów. Jego liście są pierzaste, ułożone skrętnie. Płatki kwiatów są białe, drobne, o żółtym środku. Zapach kwiatów rumianku jest bardzo specyficzny. Jako surowiec zielarski zbiera się koszyczki kwiatowe. Robi się to od maja do późnej jesieni. Muszą być one suche, nie można ich zbierać zaraz po deszczu. Najlepiej jest, jeśli kwiat nie jest jeszcze całkiem rozwinięty, gdy ma kształt stożka. Zerwane kwiaty należy suszyć w cieniu dbając o to, aby temperatura nie przekraczała 40 stopni Celsjusza.Jeśli przygotowaliśmy własny susz rumiankowy, jesteśmy szczęśliwcami. Często jednak nie wiemy w jaki sposób go przygotować. Aby zaparzyć herbatkę z własnego suszu, należy łyżkę suszonych koszyczków rumianku zalać wrzątkiem. Następnie należy parzyć pod przykryciem około 10 minut. Taką herbatę należy pić około 3 razy dziennie.
pomaga w zapaleniu pęcherza i nerek,
poprawia wygląd skóry,
pomaga zasnąć,
przynosi ulgę w bólu reumatycznym,
leczy przeziębienia, katar, kaszel,
obniża gorączkę,
można go używać do przemywania oczu,
nadaje włosom połysk.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz